Nowele przykładne

Nowele przykładne (org. Novelas ejemplares) – zbiór nowel autorstwa Miguela Cervantesa. Ukończony został w 1612 roku i wtedy oddany do cenzury, natomiast dedykacja, skierowana do hrabiego de Lemos, wicekróla Neapolu, datowana jest na rok 1613. Zbiorek wydrukowano w 1613 roku^[1], nakładem Juana de la Cuesta^[2].

Zbiór zawierał 12 utworów:

Wspaniałomyślny kochanek (El amante liberal)
Pani Kornelia (La señora Cornelia)
Dwie panny (Las dos doncellas)
Siła krwi (La fuerza de la sangre)
Cyganeczka (La gitanilla)
Licencjat Vidriera (El licenciado Vidriera)
Znakomita pomywaczka (La ilustre fregona)
Rinconete i Cortadillo (Rinconete y Cortadillo)
Oszukańczy ożenek (El casamiento engañoso)
Rozmowa psów (El coloquio de los perros)
Angielska Hiszpanka (La española inglesa)
Zazdrosny Estremadurczyk (El celoso extremeño)

Wydanie polskie

Miguel de Cervantes Saavedra: Nowele przykładne. Przełożyli Zofia Karczewska-Markiewicz i Zdzisław Milner. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1976, 2.t.

Bibliografia

Zofia Szmydtowa: Cervantes. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965.

Przypisy

↑ Zofia Szmydtowa: Cervantes. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965, s. 34–35.
↑ Chronology of Cervantes. [dostęp 2009-11-11].

[1] Zofia Szmydtowa: Cervantes. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965, s. 34–35.

[2] Chronology of Cervantes. [dostęp 2009-11-11].

[1]

[2]